ဘဝကို ရင္ဆိုင္တဲ့အခါ .....
တစ္ေန႔က
တူေလးက ေရးထားတဲ့ စာေလးတစ္ခု
ေဖ့ဘြတ္မွာ ေတြ႕လိုက္တယ္ ...
မိဘေတြရဲ႕ ဆႏၵ နဲ႔ သူျဖစ္ခ်င္တာေလးကို
ေရးထားၿပီး မိဘျဖစ္ခ်င္တာၿပီးရင္
သူ လုပ္ခ်င္တာေလးကို လုပ္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္းေလးပါ .....
အလုပ္ထဲမွာ နားတဲ့အခ်ိန္မွာ
တစ္ခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျဖတ္သန္းစဥ္မွာေရာ
ဘယ္လိုလဲဆိုတာကို စဥ္းစားမိတဲ့အခါ
ဒါေလးကို ေရးခ်င္လာတယ္ ....
ကၽြန္ေတာ့္အေဖဟာ
တပ္မေတာ္က အရာရိွတစ္ဦးဆိုေတာ့
ေဝးသီ ေခါင္ဖ်ား ၿမိဳ႕နဲ႕ ေဝးတဲ့ေနရာေတြမွာ
ပညာသင္ခဲ့ဘူးတယ္ ......
အေဖဟာ
သမီးႀကီးေတြနဲ႔ သားငယ္ေတြအတြက္
သူ တတ္ႏိုင္သေလာက္နဲ႕ ရႏိုင္သမွ်
အေကာင္းဆံုးဆိုတာထက္ တတ္ႏိုင္သမွ်
ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးခဲ့တယ္ .....
သားသမီး ၆ ေယာက္လံုး ဘြဲ႕ရေအာင္
ေက်ာင္းထားႏိုင္ေအာင္
ေဆးေပါ့လိပ္တိုကိုခဲၿပီး
ျဖစ္ေအာင္ ပညာသင္ေပးခဲ့တယ္ ......
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ စဥ္းစာ ဆံုးျဖတ္
ေလာကရဲ႕ ဘဝလမ္းေတြကို
သူျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵ မေျပာဘဲနဲ႔
အတင္းအၾကပ္ မလုပ္ဘဲနဲ႕
သားသမီးေတြ ေလွ်ာက္တတ္ေအာင္
သင္ျပ လမ္းညႊန္ခဲ့တယ္ .....
အခုဆို
အေဖ ဘဝတစ္ပါး ထြက္သြားတာ
၇ ႏွစ္ ျပည့္ေတာ့မယ္ ....
လုပ္သင့္တာကို လုပ္တတ္ႏိုင္ေအာင္
ေရြးခ်ယ္မႈက
ဘဝကို ရင္ဆိုင္တဲ့အခါ
အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာ
အသက္ေလး နည္းနည္းႀကီးလာမွ
သိလာရတယ္ .......
အေဖ့ရဲ႕ စကားမ်ားကို ၾကားေယာင္ေနတဲ႔ သားငယ္ေလးတစ္ေယာက္
လားရိႈးၿမိဳ႕
၂၆.၃.၂၀၁၄ ၾကာသပေတးေန႔
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
၂၂-၈-၂၀၂၄ ရက်နေ့မှ ၁၇-၈-၂၀၂၅ ရက်နေ့ထိ ခေတ္တနားခို နေထိုင်ခဲ့သော အခန်းလေးပါ
No comments:
Post a Comment