အမွားၾကာလာေတာ့ အမွန္တဲ့လား .......

မွားပါမ်ားေတာ့ အမွန္တဲ့လား .......

တစ္ခ်ိန္က
ကၽြန္ေတာ္
ကေလးတစ္ေယာက္က
သူ႔အေဖကို ျပန္ေျပာဘူးတာ
ၾကားဘူး ျမင္ဘူးခဲ့တယ္ ....

`` အေဖ
သားက ဝလံုးေရးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြၾကားမွာ
ကႀကီးေရးတတ္တဲ့
လူတတ္ လူေတာ္ႀကီး ``​တဲ့

တစ္ခ်ိန္က
ကၽြန္ေတာ္
တကၠသီလာ ျမကၽြန္းသာရဲ႕
အင္းဝေဆာင္မွာ
သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ေျပာတာကို
ၾကားဘူး ျမင္ဘူးတယ္ .....

`` သူငယ္ခ်င္း
ငါက မင္းထက္ စာေတြကို
ႏႈတ္တိုက္ အလြတ္ရြတ္ျပႏိုင္တဲ့
စာေတာ္ႀကီး `` တဲ့

တစ္ခ်ိန္က
ကၽြန္ေတာ္
တရားသူႀကီး ေပါက္စဘဝမွာ
ဆရာတစ္ေယာက္က ေျပာတာကို
ႀကားဘူး ျမင္ဘူးတယ္ .......

``ငါနဲ႔ဆံုတဲ့
ရာထူးငယ္တဲ့သူေတြဟာ
ခက္ညံ့ညံ့နဲ႔ ငါ့ေလာက္မတတ္တဲ့
တပည့္ေတြ `` တဲ့

တစ္ခ်ိန္က
ကၽြန္ေတာ္
နဲနဲလုပ္သက္ရတဲ့ဘဝမွာ
အျမင့္ဆံုးက ေျပာတာကို
ၾကားဘူး ျမင္ဘူးတယ္ ......

``တပည့္ေရ
ေတြ႕သမွ် ဆရာေတြရဲ႕
ေကာင္းတာကို ေလ့လာရင္
မင္း တစ္ေန႔ တစ္ေနရာကို
ဆုပ္ကိုင္ႏိုင္မွာပါ`` တဲ့

ၿပီးေတာ့
`` မင္းတို႔ကို
ငါနဲ႔ ႀကံဳဆံုရတာကို 
ကံဆိုးတယ္လို႔ ထင္ခဲ့တာကို
တစ္ေန႔က်ရင္သိလာမယ္ ....
ငါ့ထက္ အဆ ၁၀၊ ၁၀၀ မက
ဆိုးတဲ့သူေတြ ျမင္ရမယ္ `` တဲ့

အမွားေတြကို
ရင္ဝယ္ပိုက္ နားေထာင္ရင္း
ယံုၾကည္ရာလမ္းေတြမွာ
ေနာက္လူေတြက
အမွားကို အမွန္လို႔ ျမင္လာတဲ့အခါ
တစ္ခ်ိန္က
ၾကားရ ျမင္ရ ဆံုရ ေတြ႕ရကို
သတိယပါတယ္ .......

အမွားကို အမွားလို႔ ျမင္ႏိုင္ၿပီး
အမွန္ကို အမွန္လို႔ ဆုပ္ကိုင္ တြယ္ဖက္ၿပီး
ကၽြန္ေတာ္ 
ရွင္သန္ ျဖတ္သန္း ေလွ်ာက္ေနရဦးမွာပါ .....

တစ္ခ်ိန္က မေမ့ေလ်ာ့ေအာင္ ဆိုဆံုးမခဲ့ေသာ
အာစရိယအႏြယ္ဝင္ ဆရာ့ ဆရာမ်ားအား
သတိယ ေအာက္ေမ့ တမ္းတလ်က္

၁၇.၃.၂၀၁၅ အဂၤါေန႔
လားရိႈးၿမိဳ႕