ဒီေဆာင္ပုဒ္ေလး
ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္က
အရွင္ဇနကာဘိဝံသရဲ႕ တရားစာအုပ္ေလးကို
ဖတ္ရင္းနဲ႔
စိတ္ေကာင္းရိွဖို႔က ပထမ ဆိုတဲ့
စာသားေလးကို ေတြ႕ျမင္သိခဲ့ရတယ္။
ကၽြန္ေတာ္က ငယ္တဲ့
ဘုရားစာသင္ေနတုန္း ဆိုေတာ့
သာမန္ဘဲ ေတြးခဲ့တယ္ ...
ဒါက လူေတြမွာ
အဲဒီေခတ္က
ရိွေနတဲ့ စိတ္ေနသေဘာထား ဆိုၿပီး
သိပ္ မထူးဆန္းသလိုနဲ႔ ေနခဲ့တယ္ ။
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကို ၁၉၈၅ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာမွာ
ဥပေဒပညာသင္ဖို႔
ေရာက္ခဲ့တယ္ ....
စစ္ကိုင္းေဆာင္မွာ ပထမႏွစ္နဲ႔
က်န္အတန္းေတြကို အင္းဝေဆာင္မွာ
ေနခဲ့ရတယ္ .......
နယ္ေဝးက ေတာက်ီးကန္း သူငယ္ခ်င္းေတြ .....
ရန္ကုန္က ၿမိဳ႕က်ီးကန္း သူငယ္ခ်င္းေတြ ......
တျခားဘာသာရပ္က သူငယ္ခ်င္းေတြ ......
ငယ္ငယ္တုန္းက ရန္ကုန္က ၿပီးေတာ့ ေတာင္ငူက သူငယ္ခ်င္းေတြ .....
မႏၱေလးက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕
လူေတြအမ်ာႀကီး ဆံုေတြ႕လာခဲ့ရင္း .....
ပထမႏွစ္ ရွမ္းျပည္နယ္ေန႔က ဝိဇၨာခန္းမေရွ႕က ရန္ပြဲ .....
ဒုတိယႏွစ္ ၂၅၊ ၃၅၊ ၇၅ ေသဆံုးတဲ့ ေအာ္သံမ်ား ......
၁၉၈၈ မတ္လ နဲ႔ ဇြန္လ မွာ ေတြ႕ရတဲ့ ယံုၾကည္သူမ်ားရဲ႕လမ္းေတြ .....
ၿပိးေတာ့ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္ ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ေတာ့
လူဝန္းက်င္ ေပါင္္းစံု၊ ဘဝမ်ားစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့
သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ျပန္ေတြ႕တဲ႔အခါ .....
စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္း၊ ရိုးသားျခင္း၊ ျဖဴစင္ျခင္း၊
ေလတဲမွာ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ ေဆးလိပ္မီးခိုးလိုဘဲ ......
တစ္ည အင္းဝေဆာင္ အခန္း - ၁၁၁ မွာ လန္႔ႏိုးလာၿပီး
ေဇာေခၽြးမ်ားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို
အခန္းေဖာ္ တရုတ္ႀကီးက
မင္းဘီရိုေဘးက
စိတ္ေကာင္းရိွဖို႔က ပထမ ကို
ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့တဲ့ .....
သတိယမိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားသို႕
လားရိႈးၿမိဳ႕
၂၀. ၁၀. ၂၀၁၄ တနလၤာေန႔
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
၂၂-၈-၂၀၂၄ ရက်နေ့မှ ၁၇-၈-၂၀၂၅ ရက်နေ့ထိ ခေတ္တနားခို နေထိုင်ခဲ့သော အခန်းလေးပါ
No comments:
Post a Comment