အခ်ိန္ရဲ႕ ပံုရိပ္မ်ား

ခ်င္းတို႔ရဲ႕ေျမက ေတာင္ဇလပ္ အနီးကပ္ပံု

ေတာင္ဇလပ္မ်ားရဲ႕ ခ်င္းတို႔ေပ်ာ္ရာေျမ

ခ်င္းတို႔ဌာေန ခ်င္းၿမိဳ႕ေတာ္ ဟားခါးပါ

ခ်င္းၿမိဳ႕ေတာ္ ဟားခါးၿၽမိဳ႕နယ္တရားရံုးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္

စာအုပ္မ်ားရဲ႕စာမ်က္ႏွာလို ေရးသားထားတဲ့ဘဝ

တစ္ခ်ိန္က
ဒီလိုဘဲ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝဆိုတာ
ေရးထားတဲ့စာအုပ္မ်ားထဲက စာမ်က္ႏွာမ်ားလိုဘဲတဲ႔

ကၽြန္ေတာ္က
လက္ေတြ႕မဆန္တဲ့
အေတြးအေခၚဆိုၿပီး
ေတာင္ငူကန္တင္းရဲ႕ မေနာ္ ဆိုင္မွာ
ေရေႏြးခရား ၅ အိုးေလာက္ကုန္ေအာင္
ျငင္းခံုခဲ့ဘူးတယ္ ....

၁၉၈၀ ကုန္ ၁၉၉၀ ဆယ္စုႏွစ္ဝက္အထိ
ကၽြန္ေတာ္ေလ
အဲဒီစကားေျပာတဲ့သူေတြကို
အျမင္မၾကည္ခဲ့ဘူးေလ .....

ေက်ာင္းၿပီးေတာ့
ေရွ႕ေနေလာက
ကုမၸဏီေလာက
အမိ်ဳးမိ်ဳးနဲ႔
ေနာက္ဆံုးေတာ့
တရားသူႀကီးေလာကမွာ
ငါဟာ ဒီေန႔ထိ
က်င္လည္ေနတုန္းပါ .....

ေလကုန္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက
ယာဥ္ပိုင္လုပ္ေနတဲ့သူ
ဆားသူႀကီးလုပ္ေနတဲ့သူ
အျပင္ေရွ႕ေန၊ အစိုးရေရွ႕ေန
ကိုယ္ပိုင္စတိုးဆိုင္နဲ့
အမ်ိဳးမိ်ဳးကို
ျမင္လာမိတယ္ .........

ကၽြန္ေတာ္တို႔
တကယ္ဘဲ
ေရးထားတဲ့စာအုပ္မ်ားထဲက
ဘဝေတြကို
ျဖတ္သန္းေနသလို
တစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔
ရင္ထဲကို ဝင္လာသလို ခံစားလာမိတယ္ ........

ေျပာတဲ့သူ တစ္ေယာက္ကေတာ့
ေလာကထဲကေန
အရက္မေသာက္
ေဆးမစား မေသာက္ဘဲ
အသည္းေျခာက္နဲ႔
မိသားစုကို ေက်ာခိုင္းသြားတယ္ ..........

ငါဟာ
ေရးထားတဲ့စာအုပ္ထဲက
စာမ်က္ႏွာေတြလိုဘဲ
ဆက္ေလွ်ာက္ေနရဦးမယ္ ......
အားလံုးလဲ
ဒီလိုပါဘဲေလ ......

စာအုပ္မ်ားရဲ႕စာမ်က္ႏွာလို ေရးထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ဘဝ ပါဘဲ

၂၂.၉.၂၀၁၄
လားရိႈးၿမိဳ႕

အလႊဲဇယားမ်ား .....

တစ္ခ်ိန္က
ကၽြန္ေတာ္ အညာအထက္မွာ
တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတုန္းက
လူႀကည့္ေတာ့
ရိုးသားတဲ့ပံုနဲ႔ ခပ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္
တရားေရးအဆင့္- ၄ ေအာင္လို႔
လာမိတ္ဆက္တယ္ .....

သူသင္တန္းတက္ဖို႔
အစစ ဆရာအစ္ကိုလိုခင္တဲ့
လိႈင္သာယာမနတကို အကူအညီေတာင္းၿပီး
အစစ ေငြေၾကးကစတဲ့
အကူအညီေတြကို ေပးဖို႔
တတ္ႏို္င္သမွ် ႏႈတ္နဲ့ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တယ္ .....

ျမန္မာျပည္ေျမာက္ဖ်ား ၿမိဳ႕ေတာ္္မွ
သူတာဝန္က်ေတာ့
ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလးဝမ္းသာခဲ့တယ္ ...
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့
သူ႔မိသားစုကို အတြင္းက်က်သိလို႔
ေက်းဇူးသိတတ္တဲ့ သားႀကီးတစ္ေယာက္ျဖစ္မွာပါလို႔
စိတ္ထဲက ထင္ေနလို႔ .....

ကၽြန္ေတာ္ ခ်င္းေတာင္တန္းဆီ
ေျပာင္းရခါနီး လာလည္တယ္ .....
ေစ်းႀကီးတဲ႔ ပစၥည္းေတြကို သံုးၿပီး ဝတ္ၿပီးေပါ့
စိတ္ထဲမွာ ကသိကေအာင့္ျဖစ္တာနဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္အက်င့္အတိုင္း
မေနမထိုင္တတ္ ေျပာမိတယ္ ....
မင္းဘဝနဲ႔ မင္းဝင္ေငြနဲ႔ မင္းရာထူးနဲ႔
လိုက္ေအာင္ေနလို႔
မ်က္နွာေတြ ရဲၿပီး ေနာက္ပိုင္း
ဖုန္းမဆက္ မလာေတာ့ဘူး။

ကၽြန္ေတာ္ ေျပာင္းေလရာမွာ
သူနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး
ေကာင္းသတင္းမၾကားရဘဲ
အဆိုးသတင္းေတြ၊ အေၾကြးသတင္းေတြ
ေငြေခ်းသြားတဲ့သတင္းေတြ
အရမ္းအသံုးႀကီးတဲ့သတင္းေတြ
ဒါေတြက ပဲ့တင္ရိုက္လာတယ္။

တစ္ေန႔က
သူ႔ကိုသိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ အဲဒီၿမဳိဳ႕က စာေရးေလး
ဖုန္းဆက္လာတယ္ ....
သူ Dismiss ျဖစ္သြားတယ္တဲ့
အမႈေတြနဲ႕ တိမ္းေနတယ္တဲ့ ....
ကၽြန္ေတာ္ သူ႔အတြက္ အကူအညီေတာင္းခဲ့တဲ့ ဆရာမ်ားကို
မ်က္စိထဲမွာ ျမင္ေယာင္လာတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ လူၾကည့္မွားသြားတယ္ ......
ဘဝဆိုတာကို
ေနတတ္ ထိုင္တတ္မွ ........
ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာကို သိေနမွ .......
မိသားစုကို အမွန္အတိုင္း သိတတ္မွ .....
လူဆိုတာ .....
ေလာကႀကီးမွာ လူရယ္လို႔ ရပ္တည္ႏိုင္မွာပါ ....

ကၽြန္ေတာ္ေလ
ေနာက္ဆံုးေတာ့
အလႊဲဇယားတစ္ခုကို ေရးဆြဲမိပါလား .........

လားရိႈးၿမိဳ႕
၂၀.၉.၂၀၁၄

အင္တာနက္ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္

Internet နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္
ကၽြန္ေတာ္ အရင္တစ္ပတ္က
စာေရးမယ္လို႔
စဥ္းစားမိတာနဲ႔
ဖုန္းကေန
အင္တာနက္ကို
ဖြင့္တာ အဆင္ကိုမေျပဘူး ....

အလုပ္ကလည္း ရႈပ္ေနတာနဲ႔
ေသခ်ာလည္း ျပန္မစစ္ျဖစ္လိုက္ဘူး ..
ေငြျဖည့္တာက GSM
ထင္ေနတာက 800

ဒါနဲ႔
တစ္ေန႔ လၻက္ရည္ဆိုင္မွာ
Wifi မိေနေတာ့
ညဖက္ စာဖတ္ၿပီးခ်ိန္
800 ေငြကို စစ္လိုက္တဲ့အခါ
၂ က်ပ္ဘဲ က်န္တယ္တဲ့.....

သတိယလိုက္တဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ႏႈတ္မိန္႔စကား

ေငြဆိုတာ ရိွေနရင္ အားလံုးကို ေမ့ေနတတ္ေပမယ့္ .....
ေငြ မရိွရင္ အရာရာ ေနမေကာင္းျဖစ္လာတယ္ .....

internet ဆိုတာက ေငြနဲ႔
ေနေကာင္းေအာင္ သံုးေနရတဲ့ အရာ ဆိုတာကို
ေမ့ေနတတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို
အသိတရား တစ္ခုေလး ေပးလိုက္တါဘဲ .....
၏